صبر ریحانه ها

- شما ها هم عادت کردید دیگه نه؟

- هوم؟

- می گم هوای به این گرمی ، چادر هم میذارید، دیگه عادت کردید که گرمتون نمیشه، ما که با همین شال و لباس طاقت نمیاریم..

از پنجره اتوبوس بیرون رو نگاه می کردم  و این حرف ها رو می شنیدم، شاید هم سن و سال مادرم بود، با خودم فکر می کردم تا امروز از چند نفر این سوال رو پرسیده، چند نفر نتونستن از پوششی که انتخاب کردن اونجور که باید حرف بزنند که هنوزم فکر می کنه چادر گذاشتن تو گرما طاقت و عادت می خواد، بهش گفتم..

- وقتی نماز می خونم ، خدا بهم گفته دوست داره منو با حجاب ببینه، دوست داره موهام معلوم نباشه، چادر سرم باشه، دوست داره آرایش نداشته باشم و خود ِ خود واقعیم باشم، من خدا رو دوست دارم، دوست دارم همیشه همون لباسی رو بپوشم که خدا دوست داره، وقتی انتخابت رو دوست داشته باشی ، دیگه چیزی برات سخت نیست...

نه اون حرف رو ادامه داد نه من، من به چیزی که دوست داشتم فکر می کردم، اما نمی دونم تو ذهن اون دنیای جدیدی خلق شد یا نه...