صبر ریحانه ها

نسبت به گرما تا حدودی کم طاقتی

برنامه ریزی می کنی که ماه رمضان تا حد امکان از خانه بیرون نروی

و کارهای ضروریت را تا جایی که امکان دارد در ساعات کمتر گرم روز انجام دهی

در ساعات خیلی گرم هم کوتاه ترین مسیرها را انتخاب می کنی و سعی می کنی بیشترش را در ماشین باشی.

برنامه درست پیش می رود تا روز قدس

کارشناس هواشناسی پیش بینی میکند هوا باز هم گرمتر می شود

مسیر هم همان مسیر مشخص است

باید پیاده بروی مثلا راهپیمایی ست

از نزدیک ظهر هم شروع می شود؛ گرمترین ساعت های روز

رفتنش یک جور سخت است، برگشتنش یک جور

با اینکه می داند برای تو اهمیت روز قدس آنقدر زیاد است که گزینه ی "نمی روم" اصلا به ذهنت خطور نمی کند، باز هم وسوسه ات می کند

جمعه می شود آخرین جمعه ی ماه مبارک

می گوید نرو!

می گویی: اگر مثلث گرما و روزه و چادر از نظر تو یک دلیل باشد که بگویی نرو! من هزاران دلیل دارم برای آنکه بگویم نمیتوانم نروم.

تازه همان مثلث هم برای تو دلیل نیست، آخر همین روزه و چادر برای تو همیشه تمرین صبر بوده و حالا زور صبر تو از زور گرما بیشتر شده

تازه تو از همین روزه و چادر خجالت می کشی اگر گرما را بهانه کنی و نروی

می روی

سخت بود، اما طبق معمول نه آنقدر که شیطان در ذهنت القا کرده بود

و گذشت ؛ تمام شد

و چه زیباست آنچه باقی ماند 

و تو باز هم به این نتیجه رسیده ای که:

همیشه و همه وقت هرکاری که نتیجه اش رضایت "او" باشد می ارزد به تمام سختی هایش

حتی اگر این سختی ها تمام نشدنی بود

اما درست که نگاه کنی می بینی هرگز اینطور نیست تمام سختی ها از آنچه شیطان القا می کند راحت تر است و مدتشان هم محدود است

***

کاش همیشه و در تمامی ابعاد زندگی ات این فرمول یادت بماند

ایستادگی بر همین اصل تو را کامل میکند

پس هرگاه شیطان خواست تو را به بهانه سختی کار درستی از انجام آن کار منصرف کند این آیه را به یاد بیاور

مَا عِندَکُمْ یَنفَدُ وَمَا عِندَ اللّهِ بَاقٍ وَلَنَجْزِیَنَّ الَّذِینَ صَبَرُواْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ (آیه 96 سوره نحل)

آنچه نزد شماست تمام شدنى است و آنچه نزد خداست ماندنى است، و قطعا به کسانى که شکیبایى کرده ‏اند اجرشان را بر اساس بهترین کارى که مى ‏کردند مى ‏دهیم.